Na lang wachten heeft de Hoge Raad onlangs geoordeeld dat een “slapend dienstverband” in beginsel behoort te worden beëindigd -onder toekenning van een vergoeding- als de werknemer dat wenst. Eindelijk duidelijkheid, of toch niet?
Onlangs heeft de Hoge Raad geoordeeld dat een “slapend dienstverband” in beginsel behoort te worden beëindigd als de werknemer dat wenst en de werkgever geen redelijk belang heeft bij voortduring daarvan. Die norm brengt tevens mee dat in dat geval door de werkgever aan de werknemer een vergoeding behoort te worden toegekend. de Hoge Raad introduceert hiermee dus een soort ontslagplicht indien de werknemer na twee jaar ziekte ontslagen wil worden. De bijbehorende "Xella" uitspraak van de Hoge Raad is hier te lezen.
Met de komst van de Compensatieregeling, waarin is geregeld dat werkgevers door het UWV worden gecompenseerd voor betaling van de transitievergoeding aan een langdurig arbeidsongeschikte werknemer, gaat het argument dat een werkgever op hoge kosten wordt gejaagd, niet meer op. Bovendien is duidelijk dat de wetgever af wil van de ‘slapende dienstverbanden’. Op grond daarvan brengt de eis van ‘goed werkgeverschap’ volgens de Hoge Raad ladus mee mee dat een werkgever een werknemer desgewenst niet in een ‘slapend dienstverband’ mag houden, om de betaling van de transitievergoeding te ontlopen. Dit kan anders zijn als de werkgever gerechtvaardigde belangen heeft om de arbeidsongeschikte werknemer toch in dienst te houden, bijvoorbeeld als er een reëel uitzicht is op re-integratie.
Op zich duidelijk. Niettemin levert deze beschikking de nodige vragen op waar nog geen klip en klaar antwoord is te geven. Deels omdat het UWV, naar eigen zeggen, zich ook nog aan het beraden is. Heeft u werknemers in dienst met een slapend dienstverband (die ontslagen willen worden), aarzel dan niet om eerst even contact met ons op te nemen. Dat kan wellicht voorkomen dat u straks meer betaalt dan u vervolgens vergoed krijgt van het UWV.
© 2024 Advocaten van Nu