Volgende maand gaat David meedoen aan de Marathon des Sables. Voor hem is de voorbereiding in sommige gevallen vergelijkbaar met het werk in een complexe zaak. Beide vereisen een gedegen voorbereiding, toewijding en het vermogen om je snel aan te passen aan veranderende omstandigheden.
Als advocaat sta ik regelmatig voor uitdagingen die zowel mijn intellectuele vermogens als mijn emotionele veerkracht op de proef stellen. Een “probleem” waar ik zakelijk mee te kampen heb, is dat ik mij verantwoordelijk voel voor de uitkomst van een zaak. Dit heeft natuurlijk de nodige voordelen (dit houdt me scherp, cliënten voelen zich volledig ontzorgd etc.) maar ook een keerzijde voor mijzelf (deze insteek werkt niet echt stress verlagend #understatement). Iets wat mij de afgelopen jaren hierbij enorm heeft geholpen is het adagium “Trust the process”.
Ditzelfde adagium gebruik ik nu ook veel in mijn voorbereiding op de Marathon des Sables, een van de meest veeleisende ultramarathons ter wereld, althans volgens de organisator 😉.
De beslissing om mee te doen aan de Marathon des Sables kwam niet zomaar. Het idee om meer dan 250 kilometer door de Sahara te rennen, onder extreme omstandigheden, is iets wat ver buiten mijn comfortzone ligt. Ik hou (nog steeds) niet van hardlopen en hitte vind ik eigenlijk ook maar ruk. En zeker met mijn fysiek (lees: type kogelstoter) is een meerdaagse ultrarun in dat mulle zand op zijn zachts gezegd een challenge. Dit gevoel van het onbekende, van het aangaan van een uitdaging waarvan de uitkomst allesbehalve zeker is, heeft de nodige paralellen met mijn ervaringen in de advocatuur.
De voorbereiding op de Marathon des Sables is voor mij in sommige opzichten vergelijkbaar met het werk in een complexe zaak. Beide vereisen een gedegen voorbereiding, toewijding en het vermogen om je snel aan te passen aan veranderende omstandigheden. En er zijn momenten dat het simpelweg echt ellendig is, maar dat je simpelweg toch door moet.
"Trust the process" is voor mij niet slechts een mantra voor de fysieke voorbereiding; het wordt steeds meer een leidraad waar ik in mijn leven op terugval. Het accepteren dat niet alle variabelen binnen mijn controle liggen, zowel in de woestijn als bijvoorbeeld in de rechtszaal. Het gegeven dat het in het verleden (bijna) altijd goed is gekomen – en dus nu ook vast weer goed zal komen – geeft mij in ieder geval rust en daarmee ook het vertrouwen om door te gaan. En ook het vertrouwen dat ik er niet alleen voor sta. Dat er collega’s zijn waar ik op kan terugvallen of mee kan sparren. Of een coach die aangeeft dat chocoladerepen in de Sahara geen goed idee zijn.
De Marathon des Sables staat voor mij niet alleen als een persoonlijke uitdaging. Het is een avontuur waar ik weer hoop veel over mezelf te zullen leren. Het onderstreept het belang van voorbereiding, aanpassingsvermogen, en voor mij persoonlijk boven alles, vertrouwen in het proces. Deze principes helpen mij niet alleen door de onherbergzame landschappen van de Sahara, maar ook door de complexiteit en uitdagingen van de advocatuur. Want poh, ik ben nu bijna 20 jaar advocaat maar het is en blijft een lastig vak. Maar ook een fantastisch vak! Het is een reis van voortdurend leren, vallen en opstaan gedreven door het geloof dat het proces, uiteindelijk, hoe dan ook tot de “finish” leidt.
Ps. Doneren voor het gekoppelde goede doel Hartekinderen is lief
© 2024 Advocaten van Nu