In de wet staat dat werknemers alleen vakantie-uren opbouwen over de tijd waarin zij aanspraak hebben op loon. Recent is evenwel geoordeeld dat deze regel in strijd is met Europees recht. Dit heeft nogal wat gevolgen. Welke precies en of dit de ook doodsteek is voor slapende dienstverbanden, lees je hieronder.
Langdurig zieke werknemers die, na 104 weken loon, geen arbeid meer verrichten (zogenoemde slapers), hebben op grond van de Nederlandse wet in beginsel geen recht meer op loon. Op grond van artikel 7:634 BW worden daarnaast alleen vakantiedagen opgebouwd over de arbeidsduur waarover de werknemer loon ontvangt. Over die periode dat het dienstverband na 104 weken nog (slapend) voortduurt wordt in Nederland dus geen betaald verlof meer opgebouwd.
Hoewel daar best wat voor valt te zeggen, gaan er al langer geluiden op dat dit in strijd is een EU Richtlijn en met rechtspraak van het Europese Hof van Justitie. In een onlangs gepubliceerde uitspraak heeft een kantonrechter nu geoordeeld dat artikel 7:634 BW, vanwege deze strijd met EU recht, in dit soort situaties buiten toepassing moet worden gelaten. Dat komt niet zo vaak voor en heeft vanzelfsprekend gevolgen.
Dat een werknemer alleen vakantie-uren opbouwt over de tijd waarin hij aanspraak heeft op loon, is volgens de rechter in strijd met Europees recht. Zieke werknemers bouwen daarom de gehele ziekteperiode, en dus niet alleen de eerste twee jaren / 104 weken, volledig vakantie-uren op, ongeacht of zij arbeid verrichten en ongeacht of zij recht hebben op loon.
Is deze uitspraak het spreekwoordelijke eerste schaap of toch die ene zwaluw? De tijd zal het leren, maar hoe dan ook reden om opnieuw je slapende dienstverbanden tegen het licht te houden. Het slapend houden daarvan is immers niet meer gratis. Het vrij recente wetsvoorstel, tot 'beperking van de compensatie voor de transitievergoeding bij ontslag wegens langdurige arbeidsongeschiktheid', heeft je wellicht aangezet om dienstverbanden misschien toch weer slapend te gaan houden, maar deze uitspraak kan wel eens de definitieve doodsteek voor slapende dienstverbanden betekenen.
De wetgever is weer aan zet, maar dat schrijven we al zo vaak de laatste tijd en in Den Haag zijn ze helaas nog altijd meer met elkaar bezig dan met het landsbelang. Op een spoedige wetswijziging zou ik mijn geld dan ook niet zetten. Heb je nu al vragen over de gevolgen van deze uitspraak en of aanpassing van je beleid noodzakelijk is, aarzel dan niet om contact met ons op te nemen.
© 2025 Advocaten van Nu