Het arbeidsrecht beoogt de kwetsbare werknemers te beschermen. Werknemers die zich vanwege omstandigheden in een nog kwetsbaardere positie bevinden, genieten daarvoor aanvullend bescherming waaronder in het bijzonder bescherming tegen discriminatie.
Uit artikel 7:646 BW volgt dat een werkgever geen onderscheid mag maken tussen mannelijke en vrouwelijke werknemers bij (onder meer) het beëindigen van de arbeidsovereenkomst. Daaronder wordt ook verstaan: het niet verlengen van een arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd. Onlangs heeft de Rechtbank Oost-Brabant over een dergelijke kwestie geoordeeld. De werkgever verlengde de arbeidsovereenkomst van een vrouwelijke werknemer niet omdat zij vanaf het moment dat de (tijdelijke) arbeidsovereenkomst zou eindigen met zwangerschaps- en bevallingsverlof zou gaan. Wel werd de werknemer aangeboden om na afloop van dat verlof weer terug te keren.
De werknemer stelde zich op het standpunt dat er sprake was van een verboden onderscheid. Een mannelijke werknemer zou namelijk wel direct aansluitend een arbeidsovereenkomst aangeboden hebben gekregen. Volgens de werkgever was er geen sprake van een verboden onderscheid, omdat de werknemer gedurende de arbeidsovereenkomst-loze periode een uitkering krachtens de Wazo zou genieten, welke 100% van haar voorgaande salaris bedroeg. Zonder nadeel kon er volgens de werkgever geen sprake zijn van discriminatie.
De rechtbank stelde de werknemer in het gelijk. Het feit de werkgever heeft aangegeven – en ter zitting ook bevestigde – dat de reden voor het niet aansluitend verlengen van de arbeidsovereenkomst is gelegen is de zwangerschap van de werknemer, maakt dat er sprake is van een verboden onderscheid.
Het maken van verboden onderscheid bij het beëindigen van een arbeidsovereenkomst is per definitie ernstig verwijtbaar. Bovendien is er – ondanks de Wazo uitkering – wel degelijk nadeel ondervonden, zoals een gemiste pensioenopbouw maar ook een gat in haar CV dat ook gevolgen zal hebben voor een toekomstig salaris. Gelet op het belang van het effectief bestrijden van discriminatie, dient de billijke vergoeding in dit geval bovendien een afschrikwekkend karakter te hebben, zodat de werkgever zich voortaan onthoudt van dergelijke praktijken, aldus de rechtbank.
Vanwege de ernst van het verwijt dat de werkgever gemaakt kan worden en de persoonlijke situatie van de werknemer, wordt de vergoeding vastgesteld op maar liefst vijf keer een bruto maandsalaris.
Het is van belang u te realiseren dat het recht op gelijke behandeling tussen mannen en vrouwen een elementair grondrecht is. In de praktijk blijkt echter dat maar liefst 49% van de werkende vrouwen met een arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd tussen 2016 – 2019 te maken kreeg met discriminatie vanwege hun zwanger- of moederschap. Van één op de drie van deze vrouwen werd de arbeidsovereenkomst niet verlengd vanwege de zwangerschap of het moederschap. Al met al schrikbarende cijfers, die het belang van dit oordeel van de rechtbank benadrukken.
Heeft u te maken gekregen met arbeidsmarkt discriminatie, neem dan gerust contact met ons op. Wij adviseren u over de mogelijkheden die u tot uw beschikking heeft.
© 2024 Advocaten van Nu